Κάποτε, μετά από μία σειρά αρνητικών γεγονότων, βρήκα μπροστά μου αυτή τη φράση « Αγρίμι να γίνεσαι». Κατά κάποιο τρόπο με αφύπνισε τότε διότι βρισκόμουν σε ένα σημείο όπου ο στόχος μου δεν ήταν τόσο χειροπιαστός και παράλληλα συναντούσα εμπόδια που δεν μπορούσα να διαχειριστώ .
Παρατήρησα απλά τι συνέβαινε και πώς αντιδρούσα εγώ στο πλαίσιο αυτό. Και λες και ήρθα αντιμέτωπη με την πραγματικότητα. Γύρω μου υπήρχαν «μυαλά» που με φρέναραν, με αποπροσανατόλιζαν, με έκαναν να πιστέψω ότι πρέπει να ακολουθήσω το δικό τους μονοπάτι το οποίο με οδηγούσε στην στασιμότητα και την αποτυχία. Κι έτσι έγινε… προς στιγμήν. Μέχρι που ξαναβρήκα τον εαυτό εκείνον που έχει υπομονή, επιμονή και προσήλωση, αυτόν που είχε θέσει στόχους και αγωνίζεται να τους πετύχει. Μέσα μου ακούστηκε η δίψα για ζωή που έλεγε..
«Ότι επιθυμείς να το φωνάζεις δυνατά, αγρίμι να γίνεσαι. Δεν ταιριάζει η μετριότητα με τη λαχτάρα» Νίκος Καζαντζάκης. Εσείς, τι λέτε;
Photo by Prince David