Όταν πιάνω τον εαυτό μου να αναπολεί το παρελθόν από κάποιο ερέθισμα, όπως μια φωτογραφία ή ένα τραγούδι, και ανθρώπους που συναντηθήκαμε κάποτε στη ζωή, και χωρίς λόγο να «χαθήκαμε», χαμογελώ. Χαμογελώ γιατί μπορεί μεν να θυμάμαι κάποιο συγκεκριμένο γεγονός μαζί τους ξεχωριστά, αλλά κυρίως αναπολώ το όμορφο συναίσθημα που μας συνέδεσε τότε. Δεν πετάω τις αναμνήσεις μου, ούτε αυτά που ένιωσα.
Εσύ, τι κάνεις για αυτό; Τι πετάς και τι κρατάς από τις αναμνήσεις σου;
Photo archive mardou