Όταν η Mira Rai μεγάλωνε σε ένα απομακρυσμένο χωριό στο Ανατολικό Νεπάλ, δεν θα μπορούσε να φανταστεί πώς η τροχιά της μοίρας θα χαρτογραφούσε την ζωή της. Η απαίτηση στη μικρή κοινωνία του χωριού ήταν να βρει έναν σύζυγο, να κάνει παιδιά και να δουλεύει σκληρά, καθημερινά, μέσω χειρωνακτικής εργασίας, πουλώντας ρύζι για τα προς το ζην.
Για να υποστηρίξει την οικογένεια της, η Mira εγκατέλειψε το σχολείο στα 12 και εντάχθηκε στον μαοϊκό επαναστατικό στρατό στα 14 της, με την υπόσχεση της απελευθέρωσης και της ισότητας. «Δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για τα κορίτσια», λέει η Mira. «Ήθελα να στηρίξω την οικογένεια μου, έτσι έφυγα από το σπίτι για να γίνω παιδί στρατιώτης». Τα δύο χρόνια στρατολόγησης της, μέρος της εκπαίδευσης ήταν το τρέξιμο όπου σύντομα κατάλαβε ότι είχε ταλέντο σε αυτό. Για την Mira, αυτή ήταν μια ευκαιρία να εκπαιδευτεί, να μάθει νέες δεξιότητες και να απελευθερωθεί από την ανισότητα της αγροτικής ζωής.
Το 2006, υπεγράφη Ειρηνευτικό Σύμφωνο από την κυβέρνηση και το Κομμουνιστικό Κόμμα του Νεπάλ και η Mira επέστρεψε στην οικογένειά της γεμάτη πάθος για τρέξιμο. Aργότερα μετακόμισε στο Κατμαντού όπου εκεί συνάντησε μια ομάδα δρομέων στους πρόποδες των περιχώρων της πόλης. Εντυπωσιασμένοι από την έμφυτη ικανότητα της, οι αθλητές την προσκάλεσαν να συμμετάσχει στον αγώνα των 50 χιλιομέτρων, στο υπαίθριο φεστιβάλ των Ιμαλαΐων. Χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει ότι είναι διαγωνισμός, τερμάτισε πρώτη. Έκτοτε, έχει αγωνιστεί σε όλο τον κόσμο, έχει γίνει ο θρύλος του μονοπατιού, ενώ το National Geographic της έδωσε τον τίτλο «National Geographic Adventurer of the Year».
Ένας από τους πιο συναισθηματικούς αγώνες, όπως εξήγησε η Mira, ήταν ο αγώνας στη Γαλλία, ο οποίος έγινε λίγο μετά τον καταστροφικό σεισμό που είχε πλήξει το Νεπάλ, στοιχίζοντας 9.000 ζωές και τραυματίζοντας περισσότερους από 22.000 ανθρώπους. Η Mira, με το βάρος της τραγωδίας στους ώμους της, ξεκίνησε την πορεία του μαραθωνίου στο Λευκό Όρος, κι απ’ ότι φαίνεται όπως οι 28kg σακούλες ρυζιού που κουβαλούσε ως παιδί και οι κακουχίες που πέρασε την έκαναν πιο δυνατή, έτσι την κάνουν να τρέχει πιο δυνατά! «Όταν έχεις τη σωματική ικανότητα και την ψυχική δύναμη”, λέει η θρύλος του τρεξίματος Lizzy Hawker για τον αγώνα της Mira εκείνη την ημέρα, “τότε συμβαίνει η μαγεία”. Κατέκτησε την πρώτη θέση ενώ νίκησε αθλητές παγκόσμιας κλάσης. Καθώς διέσχιζε τη γραμμή τερματισμού, σήκωσε τη σημαία του Νεπάλ πάνω από το κεφάλι της, τα πορφυρά χρώματα που αντιπροσωπεύουν τη γενναιότητα που επιπλέει ψηλά.
Ο θετικός αντίκτυπος της Mira απλώνεται ραγδαίως και είναι αισθητός πέραν από τη σφαίρα του αθλητισμού. « Έχω κερδίσει παγκόσμια βραβεία για το τρέξιμο. Αλλά δεν έχει να κάνει μόνο με αυτό, αλλά με το να εμπνέεις νεαρά κορίτσια”, λέει. Ενθαρρυμένη από τη ζωή, ξεκίνησε την πρωτοβουλία Mira Rai για να κινητοποιήσει τις γυναίκες στο Νεπάλ για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους σε συνεργασία με τις Γυναίκες Τρεξίματος του Χονγκ Κονγκ. Το πρόγραμμα Exchange and Empower έχει ως στόχο να προσφέρει στις ταλαντούχες νέες γυναίκες δρομείς στο Νεπάλ την ευκαιρία να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, να βιώσουν διαφορετικούς τρόπους ζωής και να μοιραστούν τις ιστορίες και τον πολιτισμό τους με άλλους. Η ομάδα του 2019 του προγράμματος ήλθε τέταρτη στη σειρά Golden Trail.
Στο τέλος της ημέρας, η Mira αισθάνεται τυχερή που μπορεί και κάνει αυτό για το οποίο γεννήθηκε, που μπορεί και εμπνέει νέες γυναίκες και που κατάφερε να αγοράσει γη και εκατοντάδες κοτόπουλα για να φροντίσει η οικογένεια της, φέρνοντας εις πέρας και με επιτυχία αυτό που ήθελε από την αρχή: να προσφέρει μια καλύτερη ζωή για την ίδια και τον κόσμο γύρω της.
Photo credits: redbull.com