Ήταν 30 Νοεμβρίου 1979, όταν το άλμπουμ “The Wall” κυκλοφόρησε από το βρετανικό ροκ συγκρότημα Pink Floyd και την Harvest και Columbia Records. Το “The Wall” είναι από τα πιο γνωστά κονσεπτικά άλμπουμ όλων των εποχών με πάνω από 30 εκατομμύρια πωλήσεις και αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι η δική του ιστορία για την εγκατάλειψη, τη μοναξιά και την προσωπική απομόνωση.Η ιδέα του άλμπουμ συλλήφθηκε κατά την διάρκεια της περιοδείας του συγκροτήματος In the Flesh Tour το 1977, όταν το πλήθος στη συναυλία αδιαφόρησε για το intro που έκανε το συγκρότημα. Οι Pink Floyd αναγκάστηκαν να παίξουν την εισαγωγή τέσσερις φορές ώσπου ένας αγενής θεατής επιτέθηκε λεκτικά προσπαθώντας να ανέβει στη σκηνή και ο Ρότζερ Γουότερς έφτασε στο σημείο να τον φτύσει. Ο μπασίστας και στιχουργός Ρότζερ Γουότερς, απογοητευμένος από το κοινό τους, φαντάστηκε την δημιουργία ενός “τείχους” μεταξύ του συγκροτήματος και του κοινού.Το άλμπουμ επικεντρώνεται σε έναν χαρακτήρα, τον Pink, ο οποίος είναι βασισμένος στον Ρότζερ Γουότερς. Οι προσωπικές εμπειρίες του Pink ξεκινούν με την απώλεια του πατέρα του κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και συνεχίζουν με την γελοιοποίηση και κακοποίηση από τους δασκάλους του, την υπερπροστατευτική μητέρα του και τέλος την διάλυση του γάμου του.Όλα αυτά συμβάλλουν στην ενδεχόμενη αυτοεπιβληθείσα απομόνωση του από την κοινωνία και παριστάνονται με ένα εικονικό τείχος. Κάθε ένα από αυτά τα τραύματα μετατρέπονται μεταφορικά σε “τούβλα στο τείχος” (bricks in the wall). Ο πρωταγωνιστής γίνεται τελικά αστέρι της ροκ, του οποίου οι σχέσεις αμαυρώνονται από την απιστία, τη χρήση ναρκωτικών, και τις εκρήξεις βίας. Δεδομένου ότι ο γάμος του καταρρέει, τελειώνει το χτίσιμο του τείχους του, ολοκληρώνοντας έτσι την απομόνωση του από την ανθρώπινη επαφή.Κρυμμένος πίσω από το τείχος του, η κρίση του Pink κλιμακώνεται, και πιστοποιείται με μια παραισθησιογόνα εμφάνιση επί σκηνής, στην οποία πιστεύει ότι είναι ένας φασίστας δικτάτορας και εμφανίζεται σε συγκέντρωση όμοια με αυτή των Νεοναζί, όπου εξαπολύει άνδρες σε διάφορους θαυμαστές που πιστεύει ότι είναι ανάξιοι.Βασανισμένος από την ενοχή, δικάζει τον εαυτό του (trial) να γκρεμίσει το τείχος, αφήνοντας τον Pink να βρει άνοιγμα προς τον έξω κόσμο.Το άλμπουμ γίνεται πλήρης κύκλος κλείνοντας με τα λόγια “Isn’t this where…”, που είναι οι πρώτες λέξεις της φράσης που ξεκινάει το άλμπουμ,”…we came in?”.
